Það er leikur að læra

Hellúú....
Jæja þá er mar bara byrjaður skólanum, en líst mér bara vel á þetta, so far.
Ég er nú reyndar bara á leiðtogaviku og er akkúrat núna á fyrirlestri um hópstarf, mjög skemmtilegt. Ég hitti einmitt hópinn minn í gær, sem ég verð með fram á áramótum. Það eru 10 saman í hópum, 5 af 1 ári og 5 af 2 ári og svo vinnum við innan hópsins mikið tveir og tveir saman, 1 og 2 árs nemar, en þetta kemur allt í ljós. Hópurinn minn heitir Bossarnir og slagorð okkar er "Af botni Á TOPPINN".
Það er ekki enn komin nettengin í bústaðinn en það á nú að lagast í þessari viku.
Stefnan er tekin á Reykjavík-city í dag eftir skóla, kíkja í IKEA og rúmfatalagerinn, það er planið að gera heimilið aðeins vistlegra. Potturinn hefur komið vel út, verið prófaður núna tvö kvöld í röð, og get ég hiklaust mælt með honum við alla þá sem er búin að lofa að koma að heimsækja okkur.
Svo er það bara vesturferð á föstudaginn, að sækja bílinn, á bara eftir að redda mér fari vestur...
það verður nú gert eitthvað skemmtilegt þar, vonandi, kíkt í golf og e-ð fleira.

Var að taka próf um hvar ég væri stödd í hópastarfi og fékk ég hæstu einkunn sem frágangsmaður, fékk líka hátt í framkvæmdarmanni.
hérna eru lýsingarnar á þessum týpum:
1. Framkvæmdamaðurinn (FM)
Framkvæmdamaðurinn er dæmigerður athafnamaður. Hann er góður í að breyta áætlunum og stefnumótun í áþreifanleg verkefni og framkvæmdir. Hann hefur jafnaðargeð og góða dómgreind. Hann er skilvirkur og hagsýnn og sér hvaða markmið eru raunhæf og hvaða ekki. Hann er agaður og góður skipuleggjandi og sér til þess að hlutirnir séu framkvæmdir. Hann er tryggur og leggur sig frekar eftir hagsmunum fyrirtækisins en eigin. Hann er samviskusamur, traustvekjandi og umburðarlyndur gagnvart öðrum. Hann vinnur verkefni sem tengjast stjórnun á kerfisbundinn hátt þó svo að þau séu langt frá því að vera athyglisverð eða skemmtileg (eins og til dæmis að reka einhvern sem hefur ekki sýnt viðunandi frammistöðu eða að halda agaviðtal). Hann er hrifnari af því að framkvæma hlutina en að ræða mikið um þá eða halda endalausa fundi. Hann er skilvirkur gerandi með praktískt viðhorf og mikinn vilja.

Veikleiki: Framkvæmdamenn geta verið dálítið íhaldssamir og ósveigjanlegir og fljótir að hafna fyrstu hugmyndum annarra sem þeir telja vera óhagkvæmar. Þeir vilja helst hafa gott skipulag og samkomulag.

Talmál:
1. Kýlum á þetta.
2. Snúum okkur að verkefninu.
3. Það sem þarf að gera þarf að gera.
4. Ef það er hægt að gera það þá gerum við það.
5. Mikil vinna hefur aldrei drepið neinn.
6. Það er mannlegt að hafa rangt fyrir sér.
7. Ég stend með mínu fyrirtæki.
8. Ef það er erfitt þá gerum við það strax, ef það er ómögulegt þá mun það taka aðeins lengri tíma.


7. Frágangsmaðurinn (FR)
Frágangsmaðurinn hefur hæfileika og aga til að skila góðum afköstum. Hann lýkur öllu sem hann byrjar á með mikilli nákvæmni, sem er mikilvægur hæfileiki í öllum framkvæmdum. Hann leggur mikla áherslu á smáatriði og skyldur. Hópar sem bregðast á síðustu metrunum – þegar markmið eru í nánd – vantar oft frágangsmann. Frágangsmaðurinn er haldinn vissri fullkomnunaráráttu; hann gleymir engu, skipuleggur fram í tímann og framkvæmir áætlanir í öllum smáatriðunum. Hann er hrifinn af reglum og ákveðnum mynstrum. Hann er frekar innhverfur en úthverfur. Hans ytri sjálfsagi og ró er oft villandi því að hann drekkur í sig alla streituna sem fylgir starfinu, stundum á kostnað heilsunnar. Frágangsmaðurinn fylgist með gæðum og athugar hvort allt gangi vel og hvort verkefnum sé skilað á réttum tíma. Hann hefur áhyggjur af öllu sem gæti gleymst eða farið úrskeiðis. Hann leitar eftir samræmi og stöðugu framlagi og hefur ekki áhuga á töfraljóma stórbrotins árangurs. Í augum annarra virðist hann vera rólegur einstaklingur sem er sjaldan ákafur og tekur öllu með jafnaðargeði. Frágangsmaðurinn er tregur til að byrja á einhverju sem hann efast um að hann geti lokið við. Hann á erfitt með að fela öðrum verkefni.

Veikleiki: Frágangsmaðurinn hefur tilhneigingu til að leggja ofuráherslu á smáatriði á kostnað heildaryfirsýnar eða almennrar stefnu. Oft er hann ekki nógu umburðarlyndur gagnvart fólki sem hefur yfirborðslegt eða ævintýralegt viðhorf. Hann getur haft niðurdrepandi áhrif á hópmeðlimi vegna stöðugs nöldurs.

Talmál:
1. Tékkum aðeins á þessu bara til að vera viss.
2. Ég er með slæmt hugboð um þetta.
3. Gerum gott samkomulag.
4. Það borgar sig alltaf að lesa smáletrið.
5. Það er engin afsökun til fyrir að vera ekki fullkomin.
6. Er búið að kanna þetta?
7. Fullkomnun bara rétt dugar.
8. Þetta er eitthvað sem krefst fullkominnar athygli.
9. „Ef eitthvað getur farið úrskeiðis, þá mun það fara úrskeiðis“, og eins og O’Toole sagði um lög Murphy, „Murphy var bjartsýnn.“

Hvernig finnst ykkur þetta eiga við mig, hummm.......

jæja er að fara að hætta þessu kjaftæði, bið að heilsa í bili..
bæjó,,,,over and out

Allt að verða vitlaust!!!!

Já þetta er nú heldur betur ekkert grín, mar er bara mættur í veröld blogsins, hina óttalegu veröld sem ég veit nú ekki allveg hvernig ég á eftir að standa mig í . Ég á nú ekki von á því að einhverjir hafa áhuga á að lesa þetta bull í mér, en þetta styttir mér kannski stundirnar í vetur og þar sem nánast allir (fimm) sem ég þekki eru komnir með svona þá má mar ekki láta sitt eftir liggja.

En nóg um það....... Nú styttist óðum í það að skólinn byrji eða núna eru akkúrat 6 klukkutímar í skólasetningu og er svo nýnemakynnig á eftir, svo er það bara að demba sér í fjörið á mánudagsmorgun. Það er reyndar leiðtogavika fyrst sem eru allskonar fyrirlestrar að mér skilst og svo er ratleikur á fimmtudag sem verður eflaust ekki leiðinlegt. Stundaskráin fyrir LD1 sem er víst mín stundarskrá er nú bara ansi mössuð, ef svo má segja... Skóli frá átta til fjögur eða fimm alla daga nema þriðjudaga en þá er nú bara allveg frí, en eflaust getur mar notað hann til lærdóms.

Við Brynja brunuðum hingað á suðurlandið í gær, en vorum þó ekki verstu brunararnir því það tóku einhverjar gellur á Yaris fram úr okkur í djúpinu á þokkalegum hraða en svo keyrðum við fram á þær á Þorskafjarðarheiðinni þar sem þær voru búnar að keyra út af, en sem betur fer fyrir þær lentu þær bara á einhverjum moldarhaug og þetta var ekkert svo mikil skemmd. Hvað er málið með að fólk sem er ekki vant að keyra á malarvegum þurfi alltaf að keyra þá eins og vitleysingar, þetta voru sennilega einhverjar 17 -18 ára borgargellur nýkomnar með bílpróf og hafa aldrei keyrt á malarvegi áður. Við stoppuðum í skólanum og náðum í tölvurnar okkar, sem eru búnar að vera þarna í gíslingu og vitið menn, ég kemst ekki inn í nýju tölvuna mína því ég veit ekki passwordið, en þeir hafa væntanlega sett inn e-ð password og gleymt að skrifa það einhversstaðar með tölvunni fyrir mig, ég er gjörsamlega búin að reyna allt sem mér dettur í hug en nei ég kemst bara ekki inn. Nýja fína tölvan mín sem ég keypti fyrir tæpum mánuði og var að líta hana augum fyrst í gær; það er samt gaman að horfa bara á hana..... ég þarf ekkert password... ég skemmi hana allavega ekki á meðan.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Eftir að hafa náð í nýju fínu tölvuna mína, hittum við hann Kristján sem er nú gamall vestfirðingur, en hann sér um bústaðina í Stóru-skógum sem er nú orðið nýja heimilið okkar næstu níu mánuðina (Stóri-skógur 9 ef þið eigið leið um) og við skrifuðum undir leigusamningin og fengum afhenta lyklana og svo var það bara að bruna í bústaðinn og urðum við ekki fyrir vonbrigðum með hann, hann stóðstu fullkomnlega undir okkar væntinum svona allavega við fyrstu skoðun.

Þegar við vorum búnar að henda dótinu úr bílnum var svo bara brunað í bæinn því það er nú ekki hægt að láta menningarnótt fram hjá sér fara. Ég fór beint á Laugarnesveginn, því ég nennti ekki í Kringluna með Brynju en þar sem ég er á leið til Ameríku í október þá fer ég helst ekki inn í búðir svo ég eyði örugglega ekki neinu í vitleysu. Við elduðum okkur bara góðan mat og ekki má gleyma góða hvítvínskútnum sem Óli keypti á 1590 kr (svo það sé á hreinu), svo var bara skellt sér í bæinn og o my good, annan eins fjölda hef ég sveitapían að vestan sjaldan séð. Við kíktum á Birgittu og Jónsa og alla þá atburði sem voru í gangi, reyndum að hitta fjölskylduna af Laufengi en það gekk ekki nógu vel, hápunkturinn var svo þegar Egó spilaði og flugeldarsýninginn sem kom í kjölfarið. Svo var nú reynt að koma sér heim eftir einn öl á Amstredam þar sem við hittum einkar skemmtilegt par og Katrín hitti skemmtilega stelpu á leiðinni á klósettið sem var að segja henni frá nýju lyfi eða eitthvað sem hún ætlaði að hanna. Komumst svo heim á endanum, eftir að gaurinn í kraftgallanum merktur :"öryggisvörður í leigubílaröð" reddaði okkur bíl (eftir að við vorum búin að standa í röðinni auðvitað).

En jæja þetta er nú orðin hin mesta langavitleysa þannig að ég ætla að fara að hætta þessu, en skrifa kannski meira seinna þegar ég kemst í tölvuna mína fínu.

bæ í bili!!!!!!!!!!